Τελευταίες δημοσιεύσεις

Τελευταίες δημοσιεύσεις
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΝΚΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΝΚΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015

On 11:28 μ.μ. by Συνάντηση Ελλήνων in , ,    No comments

  Μετά από επαφές και με άλλα ανήσυχα πνεύματα για το μέλλον της πατρίδας μας , προβληματίστηκα και προσπάθησα να βρω τι εμποδίζει όλους μας και δεν συνεργαζόμαστε σε ένα κοινό φορέα.
  Διαπίστωσα πως τα σημεία ένωσής μας δεν είναι δύσκολο να βρεθούν και ήδη υπάρχουν.
Η δυσκολία είναι του τρόπου εφαρμογής των λύσεων.
 

 Ο καθένας μας διαθέτει μια ισχυρή προσωπικότητα (χαρακτηριστικό των Ελλήνων) μ ε δυνατό το εγώ του, όπου όμως - σύμφωνα με τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν - δεν είναι δημιουργημένο για προϋποθέσεις σύμπραξης.
Κάποιοι φωνάζουν πως πρέπει να διώξουμε το εγώ και να κρατήσουμε το εμείς προσπαθώντας να κατευνάσουν τον εγωισμό που διαθέτουμε ο καθένας μας και αυτό είναι το πρώτο εμπόδιο.
Ο Έλληνας από την φύση του είναι υπερήφανος και αυτό ίσως τον κρατά ακόμα στην ζωή.

Ο Έλληνας είναι πολυτάλαντος, ευφυής , πολυμήχανος, δίκαιος, απρόβλεπτος, ευαίσθητος και θα έλεγα κι ένα σορό άλλες ξεχωριστές ικανότητες, εάν μας είχαν επιτρέψει να αναδυθούν από μέσα μας.

 Όλα αυτά τα χρόνια κατοχής αλλά και εισβολών από παντού μας κρατούν καθηλωμένη την προσωπικότητά μας , εμποδίζοντάς να εκφραστούμε ως Πραγματικοί Έλληνες.
Ξένες συνήθειες μας έχουν δοθεί ως Ελληνικές και δεν τους φτάνει αυτό, αλλά προσπαθούν να εξοντώσουν κάθε τι Ελληνικό προσθέτοντάς μας κι άλλες ξένες συνήθειες.
Μαζί με τους μετανάστες από παντού, έχουν εισβάλει και ιδέες, τις οποίες έχουμε ασπαστεί επειδή ποτέ δεν μας έδειξαν την αλήθεια και δεν μας προσέφεραν ποτέ την πραγματική γνώση των Ελληνικών ιδεών.

 Σχετικά πρόσφατα, μας πρόσθεσαν ως δεύτερη γλώσσα τα Αγγλικά, τα Γαλλικά και τα Γερμανικά, χωρίς σ’ αυτά τα κράτη να υπάρχει ως δεύτερη γλώσσα τους τα Ελληνικά.
Γεμίσαμε με φροντιστήρια ξένων γλωσσών για να εξοικειωθούμε με την μεγάλη αλλαγή.
Κανένας δεν το υποψιάστηκε και κανένας δεν μας προστάτεψε από αυτή την πραγματικότητα.
Το μόνο που μας ωθούσαν να ψάχνουμε, ήταν το χρήμα και την εμφάνισή μας.
Εάν φορούσες γραβάτα και είχες πολλά χρήματα, ήσουν ένα αξιοπρόσεκτο άτομα μέσα στην κοινωνία.

 Το αποτέλεσμα αυτής της άποψης, ήταν να αναζητούμε ακατάπαυστα το χρήμα και να φροντίζουμε το παρουσιαστικό μας για να κάνουμε εντύπωση.
Με λίγα λόγια κοιτούσαμε το περιτύλιγμα και όχι το περιεχόμενο.

 Θα μπορούσα να γράψω πολλά και το έχω σκοπό με επόμενη σειρά αναρτήσεων να ασχοληθώ με τα προβλήματα μας , καθώς μου το έκανε σχόλιο κάποια φίλη, ζητώντας μου να ασχοληθώ μ’ αυτά και πιστέψτε με είναι μια σειρά αναρτήσεων με ενδιαφέρον, που διαχωρίζει τα πραγματικά από τα πλασματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά.
Θα επιστρέψω όμως στο αρχικό θέμα της ανάρτησης για να εκθέσω τα 10 σημεία, τα οποία πιστεύω πως θα μας ενώσουν.
  Πριν όμως αναφέρω αυτά τα σημεία, θα ήθελα να σταθώ σε μια λεπτομέρεια.
Η λεπτομέρεια έχει την ονομασία αποδοχή.

 Θα ξεκινήσω πρώτα με τα 5 σημεία συνεργασίας είτε φορέων είτε πολιτών και μετά θα γράψω για τα 5 σημεία που θα αλλάξουν αυτό τον τόπο.


Εάν δεν δεχθείς πως αυτό το Ελληνικό κράτος ιδρύθηκε για να εξυπηρετήσει ξένα συμφέροντα και όχι Ελληνικά (υπάρχουν όλα τα στοιχεία που το αποδεικνύουν), δεν θα δεχθείς ποτέ πως θέλει να το ιδρύσεις από την αρχή.
Τότε υπήρχε η δικαιολογία πως δεν είχαμε κράτος και υπήρχε ένα βασανισμένο Έθνος.
Τώρα υπάρχει ήδη η αναγνώριση του δικαιώματος να υπάρχει αυτό το Κράτος κι Έλληνες με έντονο το αίσθημα να δικαιωθεί επιτέλους το Ελληνικό Έθνος.

 Εάν τώρα αποδεχθεί πως ήταν στημένο λάθος κάθε τη προηγούμενο, πρέπει να αποδεχτεί και το γεγονός πως ήταν λάθος και κάθε τι που γνώριζε και υπερασπιζόταν πριν.
Αυτό είναι το δυσκολότερο σημείο, αλλά δεν μπορεί να θέλεις ένα νέο Κράτος … κρατώντας τον παλιό εαυτό σου.

  •  Το πρώτο λοιπόν σημείο που θα μπορούσε να ενώσει κάποιους για την δικαίωση του Ελληνικού Έθνους είναι η «αποδοχή» ότι γνωρίζει ελάχιστα και πως έχει την διάθεση να μάθει περισσότερα.

  •  Το δεύτερο σημείο περιέχει την λέξη «αναγνώριση». Η αναγνώρισή σου πως δεν είσαι πάνω απ’ όλα και η διάθεσή σου να συμβαδίζεις με κάποιους άλλους, θεωρώντας πως διαθέτουν τις ικανότητες σε τομείς που εσύ δεν τις διαθέτεις, διευκολύνει την όποια μορφή συνεργασίας.

  •  Τρίτο σημείο είναι η «ειλικρίνεια» και πιστεύω πως δεν έχει ανάγκη εκτενέστερης ανάλυσης.

  •  Τέταρτο σημείο είναι ο «σεβασμός» στην ύπαρξη της διαφορετικότητας. Κανένας δεν είναι πιστό αντίγραφο του άλλο και αυτό σημαίνει πως θα υπάρχουν διαφωνίες αλλά και διαφορετικές απόψεις σε πολλές συζητήσεις. Η βίαιη συμπεριφορά δεν ανήκει στον Ελληνικό χαρακτήρα και πρέπει αυτό να το βάλουμε καλά μέσα στο μυαλό μας.

  •  Πέμπτο σημείο είναι ο «στόχος» . Όταν όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει πως έχουμε κοινό στόχο, συμπεριφερόμασταν χωρίς να σηκώνουμε τοίχους ο ένας απέναντι στον άλλον.

 Αναγνωρίζουμε την διάθεση του άλλου και τοποθετούμε πιο μπροστά από εμάς τον κοινό στόχο.
Εάν κατορθώναμε να εφαρμόσουμε αυτά τα πέντε ως πρώτα σημεία σχετικά με την κατάσταση σχέσης μας, τότε θα μπορούσαμε να περάσουμε στα επόμενα πέντε για το καλό της πατρίδας μας που αφορούν την δόμηση του Ελληνικού Κράτους .

Σχετικά με την δόμηση του Ελληνικού κράτους τα πέντε σημεία είναι :


  •  Το πρώτο σημείο είναι η υπεράσπιση του σημερινού Ελληνικού Συντάγματος στα άρθρα που αφορούν την σχέση πολίτη και Κράτους με απώτερο μελλοντικό στόχο να αναθεωρηθεί, ώστε να εφαρμόζει απόλυτα την Δημοκρατία στην πατρίδα μας.

  •  Το δεύτερο είναι η Εθνική ανεξαρτησία. Την απόλυτη απεξάρτηση μας κι όχι επαφή μας. Την καλή και εποικοδομητική γειτονία με όλους. Την συνεργασία μας σε παγκόσμιο επίπεδο – γνωρίζοντας – πως άλλο είναι η συνεργασία κι άλλο η εξάρτηση της ύπαρξής μας από αυτούς.


  •   Το τρίτο σημείο είναι η αναδόμηση του Κρατικού μηχανισμού με την απόλυτη συμμετοχή και αποφάσεις του κάθε Έλληνα πολίτη.Την συνύπαρξη δηλαδή των πρακτικών και των θεωρητικών σε αποφάσεις για λύσεις προβλημάτων.

  •  Το τέταρτο σημείο είναι η ανάδυση και προβολή του Ελληνικού πολιτισμού και του Ελληνικού πνεύματος, με στόχο η Ελλάδα να γίνει παγκόσμιο κέντρο του πνεύματος.

  •  Το πέμπτο είναι η απλούστευση της ζωής μας επιδιώκοντας την ισορροπία των πνευματικών με των υλικών αξιών.

 Οι τρόποι για την επίτευξη και σωστή απόδοση των πέντε δεύτερων σημείων, που αφορούν την δόμηση του Ελληνικού Κράτους, θα είναι συζητήσιμοι και θα αποφασιστείς μετά από συνελεύσεις απ’ όλους όσους θα συμμετέχουν. Από αυτές τις συνελεύσεις θα προστεθούν και οποιαδήποτε άλλα σημεία θεωρηθούν απαραίτητα.

 Αυτή η ανάρτηση θα σταλεί σε όσους φορείς, κινήσεις και κινήματα υπάρχουν, ως πρόσκληση συνεργασίας με σκοπό να καθίσουμε σε ένα τραπέζι και να συζητήσουμε το ενδεχόμενο ενός φορέα που θα μπορέσει να δώσει πραγματικά Ελληνικές λύσεις στα Ελληνικά προβλήματα. Εάν κάποια κίνηση δεν ενημερωθεί για το λόγο που δεν θα γνωρίζω την ύπαρξη της και δει την ανάρτηση, θα μας ήταν ευχάριστο να απαντήσει

 Θέσεις και αρμοδιότητες υπάρχουν πολλές, κατάλληλος πρόεδρος θα είναι εκείνος που θα καταφέρει να κρατήσει ενωμένους όλους μας , αναγνωρίζοντας τις αξίες του καθενός μας και ενθαρρύνοντάς μας σε κάθε προσπάθεια.

Ας σταματήσουμε να κοιτάμε το περιτύλιγμα κι ας κοιτάξουμε την ουσία που κρατά το περιεχόμενο.

Συντάκτης
Χαράλαμπος Μπάστας.
ΕΝΚΕ Ενωμένη Κίνησις Ελλήνων

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

On 1:57 μ.μ. by Συνάντηση Ελλήνων in , ,    No comments


Υποσχέθηκα μια ανάρτηση σχετικά με την αίσθηση ασφάλειας του πολίτη και την άρνηση του να συμμετέχει στην φορολογία εάν αυτή η αίσθηση δεν υπάρχει σ’ αυτόν και στην οικογένεια του. 
Αναφέρθηκαν τρία Άρθρα του συντάγματος (Άρθρο 4 , 6 και 25) και είχα την εντύπωση πως ανατρέχοντας κάποιος στα άρθρα αυτά, θα διαπίστωνε και το νόημα της προηγούμενης ανάρτησης.
Κάποιοι φίλοι και φίλες μου, ήθελαν εκτενέστερη ανάλυση και τεκμηρίωση σχετικά με την σχέση που έχουν τα Άρθρα και η αίσθηση ασφάλειάς μας, όσο και με την σχέση της φορολόγησής μας με αυτά τα Άρθρα.

Το Ελληνικό Σύνταγμα υπάρχει ως νόμος που καθορίζει το σύστημα λειτουργίας του Κράτους.
Με βάση το Σύνταγμα υπάρχει όλη η νομοθεσία του κράτους ακόμα και ότι αφορά την φορολόγησή μας..
Με την καταπάτηση των Άρθρων του Συντάγματος από την υπάρχουσα κυβέρνηση, ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να μην υπακούει στις εντολές φορολόγησής του από την υπάρχουσα κυβέρνηση.
Η υπακοή στις οποιεσδήποτε εντολές μιας κυβέρνησης που παραβιάζει τα Άρθρα του Συντάγματος, θεωρείται συνωμοσία στην παραβίαση του.
Όσο οι ενέργειες του κάθε πολίτη ως συμπέρασμα, συμβάλουν να παραμένει αυτή η κυβέρνηση στην εξουσία, τον καθιστούν συνεργό.
Πάμε λίγο στα άρθρα να τα ξαναθυμηθούμε.

  • Άρθρo 4
1. Oι Έλληνες είναι ίσoι ενώπιoν τoυ νόμoυ.
2. Oι Έλληνες και oι Eλληνίδες έχoυν ίσα δικαιώματα και υπoχρεώσεις.
3. Έλληνες πoλίτες είναι όσoι έχoυν τα πρoσόντα πoυ oρίζει o νόμoς. Eπιτρέπεται να αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια μόνo σε περίπτωση πoυ κάπoιoς απέκτησε εκoύσια άλλη ιθαγένεια ή πoυ ανέλαβε σε ξένη χώρα υπηρεσία αντίθετη πρoς τα εθνικά συμφέρoντα, με τις πρoϋπoθέσεις και τη διαδικασία πoυ πρoβλέπει ειδικότερα o νόμoς.
4. Mόνo Έλληνες πoλίτες είναι δεκτoί σε όλες τις
δημόσιες λειτoυργίες, εκτός από τις εξαιρέσεις πoυ εισάγoνται με ειδικoύς νόμoυς.
5. Oι Έλληνες πoλίτες συνεισφέρoυν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλoγα με τις δυνάμεις τoυς.
6. Kάθε Έλληνας πoυ μπoρεί να φέρει όπλα είναι
υπoχρεωμένoς να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας, σύμφωνα με τoυς oρισμoύς των νόμων.
7. Tίτλoι ευγένειας ή διάκρισης oύτε απoνέμoνται oύτε αναγνωρίζoνται σε Έλληνες πoλίτες.
Ξεκινώντας από την παράγραφο 1 του Άρθρου 4, παρατηρούμε πως αναφέρει την ισότητα όλων απέναντι στους νόμους.
Εδώ λοιπόν υπάρχει μια κατάσταση που βιώνουμε και που έδωσαν το δικαίωμα οι οικονομικοί διαχειριστές αυτού του κράτους να έρθουν οι ξένοι και να μας επιβάλουν τα μνημόνια.
Συνέβησαν με αυτό το γεγονός δυο παραβιάσεις του Συντάγματος.
Η μια είναι πως δεν τιμωρήθηκε κανένας υπεύθυνος, άρα καταπατήθηκε η παράγραφος 1 του Άρθρου 4 σχετικά με την αναφορά << ίσoι ενώπιoν τoυ νόμoυ>> και η άλλη που δεν αναφέρω στην απλή ανάρτηση είναι η παραβίαση του Άρθρου 1 παράγραφος 3, η οποία αναφέρει πως όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Ελληνικό λαό…
Στην δεύτερη περίπτωση παραβίασης του Συντάγματος έχουμε δυο παραμέτρους.
Παραβίαση που η κυβέρνηση όταν φτάνει στο απροχώρητο της ανικανότητάς της να διαχειριστεί την οικονομία του Κράτους - με απόδειξη να θέλει ή να επιτρέπει τις συμβουλές των ξένων και να τις εφαρμόζει στην συνέχεια - δεν απευθύνετε στον λαό,(όπως ορίζει το Σύνταγμα) αλλά στους ξένους, επιτρέποντάς τους οποιαδήποτε επέμβαση και παραβιάζει έτσι άμεσα το ίδιο το Άρθρο, αλλά κι έμμεσα στην παράγραφο 3 αυτή την φορά.
Βάση της παράγραφοι 3 πρέπει να αφαιρεθεί η Ελληνική ιθαγένεια από όποιον υπηρετεί ξένα συμφέροντα και η απόδειξη εδώ (για αυτή την υπηρεσία)είναι από την εφαρμογή και δεύτερου μνημονίου μετά την αποτυχία του πρώτου, διολισθαίνοντας ακόμα περισσότερο προς την χειροτέρευση της κατάστασης στην πατρίδα μας. Τούτο από μόνο του, μας προδίδει την εξυπηρέτηση συμφερόντων οποιουδήποτε άλλου, εκτός της πατρίδας μας και θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί Εθνική προδοσία. Τούτο επειδή με την απλή λογική το χρήμα δεν αλλάζει αριθμητικά και ποσοτικά. Όταν κάποιος δεν έχει χρήμα δεν σημαίνει πως εξαφανίζεται αυτό, αλλά πως κάποιος άλλος το αποκτά.
Όταν λοιπόν η Ελλάδα δεν έχει χρήματα σημαίνει πως κάποιοι τα πήραν ή μεσολάβησαν για να τα πάρουν κάποιοι άλλοι.
Όταν γι αυτό έχουν την ευθύνη οι οικονομικοί διαχωριστές του Ελληνικού Κράτους και δεν έχει παραπεμφθεί κανένας τους να λογοδοτήσει αλλά και να υποστεί τα του νόμου, σημαίνει πως υπάρχει συγκάλυψη απ’ όλους της κυβέρνησης, αλλά και της αντιπολίτευσης που δεν αντιδρά ενεργητικά, παρά στέκει παθητικά διαμαρτυρόμενη, για να υπάρχει απλά μόνο η διαμαρτυρία.
Με την παράγραφο 4 τώρα, διαπιστώνουμε κατά κάποιο τρόπο την έμμεση παρουσία της παραβίασης, αλλά και την άμεση, καθώς στην δημόσια λειτουργία επεμβαίνουν πλέον ξένοι κι όχι μόνο Έλληνες όπως ορίζει το Σύνταγμα και δεν υπάρχει κάποιος νόμος που να τους προσφέρει αυτό το δικαίωμα.
Στην παράγραφο 5 είναι ορατή η παραβίαση καθώς η κυβέρνηση ζητά απ’ όλους χωρίς διάκριση και χωρίς να λογαριάζει εάν έχεις ή όχι να προσφέρεις. Διακρίνουμε να εισπράττει μόνο από όσους έχουν πλέον εξαντληθεί οικονομικά και δεν κάνει κάτι ουσιαστικό για να εισπράξει από αυτούς που έχουν.
Με την παρουσία λοιπόν μιας κυβέρνησης που παραβιάζει τα Άρθρα του Συντάγματος χωρίς να λογοδοτεί σε κανέναν. Δεν ισχύει κανένας νόμος προερχόμενος από αυτούς καθώς δεν συμφωνεί η παρουσία τους με τους νόμους του Συντάγματος, τους οποίους υπηρετεί ο Ελληνικός λαός.
Άρα η οποιαδήποτε άρνηση πληρωμών και οποιονδήποτε φόρων ως εντολή από αυτή την κυβέρνηση είναι νόμιμη Συνταγματικά, καθώς είναι εντολές πληρωμών αυτής της κυβέρνησης κι έχει το νόμιμο και Συνταγματικό δικαίωμα ο καθένας μας να μην τους πληρώσει.

  • Άρθρο 6
Έτσι στο Άρθρο 6 που αφορά δικαιώματα του Έλληνα πολίτη για όσα έχουν σχέση με φυλάκιση σε περίπτωση παραβίασης από αυτόν και της εφαρμογής αυτού του Άρθρου, ισχύει μόνο όσο υπάρχει Συνταγματική υπακοή της κυβέρνησης στο Σύνταγμα του Κράτους και όχι σε περίπτωση καταπάτησης από την κυβέρνηση.
Πάμε τώρα στο Άρθρο 25 με τις τέσσερις παραγράφους του.
  • Άρθρo 25
**1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.
2. H αναγνώριση και η πρoστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων τoυ ανθρώπoυ από την Πoλιτεία απoβλέπει στην πραγμάτωση της κoινωνικής πρoόδoυ μέσα σε ελευθερία και δικαιoσύνη.
3. H καταχρηστική άσκηση δικαιώματoς δεν επιτρέπεται.
4. To Kράτoς δικαιoύται να αξιώνει από όλoυς τoυς πoλίτες την εκπλήρωση τoυ χρέoυς της κoινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης.
Από πού να πιάσεις και τι να αφήσεις εδώ;
Παράγραφος 1 και η πρώτη παραβίασή του.
Για ποιά δικαιώματα και για ποιά εγγύηση του Κράτους υπάρχει;
Δικαιώματα και προστασία, έχουν μόνο όσοι έχουν την εξουσία και την εξουσία την έχει το 25% (το έχω αναλύσει σε προηγούμενη ανάρτηση) παραβλέποντας την θέληση του 75%.
Για ποιο Δημοκρατικό καθεστώς είπαμε πως έχουμε στην Ελλάδα;
Να δούμε την παράγραφο 2 ή την 3 , για να διαπιστώσουμε την καθημερινή σε όλους τους τομείς παραβίαση του Συντάγματος;
Να πάμε στην παράγραφο 4 ή να σταματήσω εδώ, επειδή θα αναφέρω και άλλα Άρθρα που παραβιάζονται ;
Μα τα έχω ξαναγράψει σε αναρτήσεις. Έχω γράψει για όλες τις παραβιάσεις του Ελληνικού Συντάγματος από την Κυβέρνηση σε όλα του τα Άρθρα.
Για τούτο ας πάμε για λίγο στην αίσθηση ασφάλειας του Έλληνα πολίτη.
Κι εδώ είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος πως το θέμα αίσθηση ασφάλειάς μας, είναι το ίδιο με αυτό που θέλουμε να υπάρχει μέσα στο σπίτι μας.
Η αίσθηση, ότι δεν θα παραβιαστεί , πως επικρατεί ηρεμία και η τάξη, ότι υπάρχουν αυτά που θα μας κάνουν την ζωή ευχάριστη, πως έχουμε οι ίδιοι την διαχείριση του σπιτιού μας και δεν υπάρχει κάποιος ξένος να μας λέει τι θα κάνουμε, αυτά και αλλά πολλά μας δημιουργούν αυτή την αίσθηση ασφάλειας στο σπίτι μας και το Ελληνικό Κράτος είναι ένα δικό μας σπίτι. Είναι όπως το δικό μας σπίτι που επενδύουμε σε αυτό, για την δική μας αίσθηση ασφάλειας μέσα σ’ αυτό.
Η συντήρησή του, η ενίσχυσή του, η καθαριότητά του και πολλά αλλά, απαιτούν από εμάς οικονομική δαπάνη και αυτό σε ένα κράτος, το ονομάζουμε φορολόγηση.
Τόσο απλά τελικά.
Εάν τώρα όλα αυτά δεν συμβαίνουν στο σπίτι μας κι επικρατεί σύγχυση. Διοίκηση από άλλον. Παρανομία. Τότε αναζητούμε ένα άλλο σπίτι, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε άλλο σπίτι και αναγκαστικά διώχνουμε αυτούς που μας επιβάλουν να πληρώνουμε χωρίς να απολαμβάνουμε.
Αυτοί άλλωστε έχουν κι αλλού σπίτια.
Πιστεύω πως σας ικανοποιεί αυτή η ανάλυση σχετικά με την αίσθηση ασφάλειας και την υποχρέωσή μας να πληρώνουμε τους όποιους φόρους.
Συντάκτης.
Χαράλαμπος Μπάστας.
ΕΝΚΕ Ενωμένη Κίνησις Ελλήνων

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

On 8:04 π.μ. by Συνάντηση Ελλήνων in , ,    No comments

Μια εμπεριστατωμένη κατά την γνώμη μας ανάλυση του Ελληνικού Συντάγματος, έγινε από την ΕΝ.Κ.Ε. (Ενωμένη Κίνησις Ελλήνων) και αξίζει να την διαβάσετε.     Αξίζει διότι το Σύνταγμα είναι οι αρχικοί και θεμέλιοι κανόνες που λειτουργεί το κράτος και οι πολίτες του, οι νομοθεσίες πρέπει να γίνονται βάση αυτού, και όλοι μπορούν εν τέλη να κατανοήσουν μια τέτοια ανάλυση.

Η σελίδα της ΕΝ.Κ.Ε στο Facebook εδώ

 ΕΝ.Κ.Ε

Ανακοίνωση 14 Οκτωβρίου 2014.Μέρος πρώτο

Βάση του Ελληνικού Συντάγματος, άρθρο 14, παράγραφος 1 και 2 ,
καταθέτουμε τους συλλογισμούς μας με την διάθεση υπεράσπισής του.
Πολλοί λένε πως θέλουν αλλαγή του Συντάγματος χωρίς ίσως να έχουν προσέξει καλά όσα αναφέρει και χωρίς να γνωρίζουν πως έχει παραβιαστεί και παραβιάζεται ασύστολα καθημερινά από την υπάρχουσα κατάσταση.
Όλοι κάνουν αναφορά για το άρθρο 120, επειδή έτσι τους είπαν ή κάπου το διάβασαν. Καλό είναι να δώσουμε την προσοχή μας και στα άλλα άρθρα, επειδή ίσως κάποιοι δεν θέλουν να τα προσέξουμε και μας καθοδηγούν στο 120, ζητώντας την υπεράσπιση του Ελληνικού κράτους από εμάς , ενώ οι ίδιοι παραμένουν στον βουλευτικό θρόνο .
Θα διαπιστώσουμε λοιπόν, πως από το πρώτο άρθρο του Συντάγματος, υπάρχει παραβίαση.
Πάμε να δούμε τι συμβαίνει.
Από το πρώτο μέρος και άρθρο 1 του Συντάγματος, υπάρχει ο προσδιορισμός του πολιτεύματος στην παράγραφο 1, το οποίο αναφέρει πως είναι Προεδρευόμενη Koινoβoυλευτική Δημοκρατία. ( θα αναφερθεί αργότερα ο λόγος που το γράφω).
Στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου αναφέρει πως θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
Αυτό σημαίνει, πως όχι μόνο ο Έλληνας πολίτης επιλέγει με την ψήφο του τον πολιτικό φορέα όπου θα κυβερνήσει με δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά έχει και το δικαίωμα αμφισβήτησης, κάθε αλλαγή του προτασσόμενο πρόγραμμα το οποίο τους πρότειναν ως λύση και από το οποίο κατέληξαν να δώσουν εντολή κυβέρνησης στο κόμμα που επικράτησε κι ανέλαβε να το πραγματοποιήσει.
Κάθε αλλαγή προγράμματος χωρίς την έγκριση και την εμπιστοσύνη σ’ αυτό με ψήφο του λαού, μπορεί να θεωρηθεί απάτη και καταπάτηση του Συντάγματος.
Μαρτυρά πως δεν λαμβάνουν υπόψην τους τον λαό και πράττουν αντισυνταγματικά.
Το Σύνταγμα έχει φροντίσει και γι αυτή την περίπτωση και προσφέρει την δυνατότητα με το άρθρο 120 και παραγράφους 1,2,3 και 4 ο Έλληνας να προστατέψει το Σύνταγμα και το κράτος.
Για να φτάσει όμως έως αυτό το σημείο πρέπει πρώτα να είναι απόλυτα σίγουρος ότι δεν πράττει παράνομα.
Θα έλεγε κάποιος πως είναι αρκετό να παραβιάζει κάποιος το άρθρο 1 για να θεωρηθεί αντισυνταγματικός, μα θα ήταν το ελάχιστο που θα μπορούσε με διαφόρους τρόπους και με εκπαιδευμένους τεχνοκράτες να δηλώσει πως συνέβη παρεξήγηση.
Θα διαπιστώσουμε λοιπόν πως το Σύνταγμα έχει προβλέψει σχεδόν για όλες τις περιπτώσεις , ακόμα και για την περίπτωση προδοσίας.
Μέρος Δεύτερο και άρθρο 4, όπου στην παράγραφο 3 αναφέρει πως επιτρέπεται να αφαιρεθεί η Ελληνική ιθαγένεια κάποιου, σε περίπτωση που αναλάβει να υπηρετήσει ξένη χώρα με υπηρεσία αντίθετη προς τα Εθνικά συμφέροντα.
Δεν θα σχολιάσω φυσικά την παράγραφο 1 και 2 όπου αναφέρει πως οι Έλληνες είναι ίσoι ενώπιoν του νόμου, σε δικαιώματα και υποχρεώσεις. Εδώ ο νομοθέτης δεν έχει προβλέψει για την παράγραφο 1 πως όποιος έχει χρήμα δεν είναι όμοιος με αυτόν που δεν έχει και πως πολλές φορές αυτός που έχει τα περισσότερα είναι ο κερδισμένος, επειδή έχει εφεύρει τρόπους ο ίδιος ο νόμος για να φθείρει οικονομικά τον ασθενέστερο και να εγκαταλείπει την δικαστική μάχη είτε έχει δίκιο είτε έχει άδικο.
Και μόνο που δεν έχουν δώσει σημασία σε αυτό το σημαντικό σημείο οι βουλευτές, δείχνουν την αδιαφορία τους για τον λαό τον οποίο θυμούνται μόνο όταν υπάρχει εκλογική αναμέτρηση και αξιοσημείωτο είναι, πως στην πλειοψηφία τους οι βουλευτές είναι δικηγόροι.
Για την παράγραφο 2 όπου αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις, θα γράψω πως μόνο υποχρεώσεις από τον Έλληνα είναι ορατές και απαιτούνται με κάθε τρόπο, χωρίς να απολαμβάνουν ισόποσα τα δικαιώματα τους οι Έλληνες πολίτες. Απεναντίας θα έλεγα πως απέκτησαν περισσότερα δικαιώματα όσοι δεν είναι Έλληνες και κατοικούν με τον άλφα ή βήτα τρόπο στην Ελλάδα. Υπάρχουν πάντα βέβαια οι κάποιοι οι οποίοι το θεωρούν δίκαιο χωρίς να δίνουν σημασία σε ότι γράφει το Σύνταγμα.
Ίσως υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθεί ρατσιστικό αυτό που γράφω , αλλά κι εδώ έχει φροντίσει το Σύνταγμα στο ίδιο άρθρο 4 όπου στην παράγραφο 4 μας γράφει πως μόνο Έλληνες πολίτες είναι δεκτοί σε όλες τις δημόσιες λειτουργίες, εκτός από τις εξαιρέσεις που εισάγονται με ειδικούς νόμους.
Εμείς όμως ως φιλεύσπλαχνοι, φροντίζουμε με τα συνεργεία καθαριότητας να υπάρχει ο Δούρειος Ίππος για να υπάρχουν μέσα σε κάθε Δημόσια υπηρεσία εργαζόμενοι ( έστω και μ’ αυτό τον τρόπο) απ’ όλες τις φυλές του κόσμου, έχοντας παράλληλα και την δυνατότητα πρόσβασης σε κάθε έγγραφο που υπάρχει εκεί.
Μα δεν έχει ευθύνη το συνεργείο καθαριότητας. Εκείνο την δουλειά του κάνει.
Ευθύνη έχει αυτός που δεν ακολουθεί όσα γράφει το Σύνταγμα και το Σύνταγμα στο άρθρο 22 παράγραφος 1 μας λέει, πως η εργασία απoτελεί δικαίωμα και πρoστατεύεται από τo Kράτoς, πoυ μεριμνά για τη δημιoυργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πoλιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση τoυ εργαζόμενoυ αγρoτικoύ και αστικoύ πληθυσμoύ.
Όλoι oι εργαζόμενoι, ανεξάρτητα από φύλo ή άλλη διάκριση, έχoυν δικαίωμα ίσης αμoιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.
Εδώ μένει να κοιτάξουμε γύρω μας για να δούμε την ανεργία, άρα την έλλειψη μέριμνας και υποχρεώσεων του κράτους απέναντι στον Έλληνα πολίτη, όπου μόνο ζητά το κράτος, αλλά χωρίς να του προσφέρει στον πολίτη αυτά που είναι υποχρεωμένο.
Όμως το Σύνταγμα τονίζει κι εδώ στο άρθρο 25 παράγραφος 1 πως, τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Μα και στην παράγραφο 2 λέει ότι η αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων τoυ ανθρώπου από την Πoλιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.
Ποιά είναι όμως η πραγματική εικόνα;
Ποιά προστασία έχει ο Έλληνας πολίτης, ως εργαζόμενος, ως γονέας, ως Έλληνας σε τελική φάση, αφού τα ξένα συμφέροντα κάνουν ότι θέλουν στον τόπο του.
Ζητά επενδυτές η κάθε κυβέρνηση και στρέφει το κεφάλι της στο εξωτερικό. Θέλει να επενδύσουν στην Ελληνική γη για να εισπράξει έσοδα τα οποία λογικά θα αποσκοπούν στην βελτίωση των συνθηκών ζωής των Ελλήνων πολιτών.
Όλα αυτά τα χρόνια που υπήρχαν ξένοι επενδυτές,( πριν την κρίση) τι τα έκαναν τα έσοδα από τις επενδύσεις;
Μήπως τελικά είναι η Ελλάδα μας μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μην δίνεται;
Γιατί δεν κατάφεραν να κάνουν κάτι τόσα χρόνια, ώστε να υπάρχει μια τάξη, διώχνοντας την αταξία;
Γιατί κανένας ποτέ βουλευτής δεν τα είδε και δεν τα φώναξε όλα αυτά;
Δεν έχει ευθύνη το Ελληνικό Σύνταγμα, αλλά όσοι διαχειρίζονταν αυτό τον τόπο.
Κι αν ψάχνει κάποιος την αιτία μπορεί να λάβει μια απλή εξήγηση.
Επειδή όλη αυτή η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα είναι τοποθετημένη πάνω σε σαθρό έδαφος.
Επειδή κάθε διόρθωση είναι ένα μπάλωμα, με αποτέλεσμα να μας οδηγεί στην αβεβαιότητα.
Επειδή δεν αποφασίζουμε να δούμε πως όλα θέλουν από την αρχή κι έχουμε αυτή την φορά ένα σημαντικό πλεονέκτημα σε σύγκριση με το 1821.
Λύσεις υπάρχουν και μάλιστα με σημαντικά πλεονεκτήματα σήμερα από αυτά που υπήρχαν τότε που ιδρύθηκε το νέο Ελληνικό κράτος.
Διάθεση όμως υπάρχει;
Συνειδητοποίηση πως όλα πρέπει να μπουν σε μια νέα σειρά με τάξη υπάρχει;
Μπορούμε να παραμερίσουμε τις μικρότητες και να αφιερωθούμε σε αυτό τον προορισμό, με σκοπό την αυτοδιαχείριση και αυτοδυναμία της πατρίδας μας;
Μπορεί να επιτευχθεί χωρίς άλλους αλληλοσκοτωμούς;
Όπως έγραψα πλεονεκτήματα υπάρχουν και το Σύνταγμα με την σημερινή του μορφή μπορεί να σταθεί επάξια στο πλευρό του Έλληνα πολίτη.
Εφαρμοστές έχει ανάγκη και μπορούμε τα πάντα να κατορθώσουμε.
Έχουμε δικό μας στρατό και δεν έχουμε την ανάγκη να ζητήσουμε την ύπαρξη κάποιου άλλου όπως τότε.
Έχουμε σχολεία και πανεπιστήμια που μπορούμε να τα δυναμώσουμε με καθηγητές που αυτή την στιγμή ψάχνουν στο εξωτερικό εργασία, τα οποία δεν είχαμε τότε.
Έχουμε Εμπόρους που μπορούν να κατανοήσουν την ανάγκη της επένδυσης στην Ελληνική γη κι όχι να φέρουμε εμπόρους από άλλους τόπους όπως τότε.
Έχουμε Έλληνες με σθένος κι όχι κυνηγημένους και ταλαιπωρημένους από τις διεκδικήσεις των Ενετών και των Οθωμανών της Ελληνικής γης, επί 782 χρόνια, επίσημα καταγεγραμμένα κι άλλα τόσα ανεπίσημα.
Έχουμε τους αρχαιολόγους μας που έχουν την διάθεση να φροντίσουν και να αποκαλύψουν κάθε μυστικό, από κάθε εύρημα αρχαιολογικού μας τόπου κι όχι τους ξένους που άρπαζαν και σήμερα τα ζητάμε πίσω, ενώ τότε τους ακριβοπληρώναμε για κάποια ανασκαφή, παράδειγμα ο Ερρίκος Σλήμαν.
Έχουμε τους ανθρώπους , έχουμε τις γνώσεις, έχουμε ότι είναι απαραίτητο από την Ελληνική γη και δεν έχουμε την ανάγκη καμίας ξένης επένδυσης.
Όχι άλλο στο εμπόριο της γης μας.
Τώρα ήρθε ο καιρός να την φροντίσουμε και οι μόνοι που μπορούν άξια να την φροντίσουν, είναι μόνο οι Έλληνες.

ΕΝ.Κ.Ε Ανακοίνωση 18 Οκτωβρίου 2014.Μέρος δεύτερο.

Είχαμε υποσχεθεί πως θα υπάρχει δεύτερο μέρος αφού πρώτα διευκρινίσαμε με άλλη ανάρτηση, πως η χρησιμοποίηση της βίας, είναι μια λύση που θα φέρει μόνο Ελληνικές απώλειες από κάθε πλευρά και δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Το Άρθρο 120 όπως αναφέραμε έχει δυο όψεις και πάντα ευνοεί αυτόν που έχει την εξουσία.
Για τούτο υπάρχει η λύση των δημοκρατικών διαδικασιών που μας προσφέρει το Σύνταγμα.
Η παραβίαση του Συντάγματος από την υπάρχουσα τάξη είναι ολοφάνερη, αλλά ποιος γνωρίζει σε ποια σημεία έχει παραβιαστεί;
Μόνο οι Συνταγματολόγοι γνωρίζουν οι όποιοι είναι τεχνοκράτες και αποσκοπούν – κατευθυνόμενοι - στην παραπλάνηση των Ελλήνων πολιτών για να μην διακρίνουν την παραβίαση του Συντάγματος. Είναι κι ο λόγος που αναφέρω τους τεχνοκράτες ως συνεργάτες και συνυπεύθυνους, για ότι βιώνουμε.
Στην προηγούμενη ανάρτηση είχαν εκτεθεί κάποια Άρθρα του Συντάγματος.
Ας κάνουμε μια μικρή επανάληψη.
Το Άρθρο 1 παράγραφος 1 που αναφέρει το πολίτευμα μας ως Δημοκρατικό, ενώ η τακτική και η δομή της εξουσίας είναι μοναρχική.
Το Άρθρο 1 παράγραφος 2 και 3 που αναφέρουν πως θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία, ενώ όλοι γνωρίζουν πως ο λαός πληρώνει όλα τα σπασμένα χωρίς την δική του έγκριση.
Το Άρθρο 2 παράγραφος 1 που αναφέρει για σεβασμό και προστασία που είναι υποχρεωμένο το κράτος να προσφέρει στον Έλληνα πολίτη.
Και ρωτώ για ποιόν σεβασμό και ποιά προστασία;
Σε αυτό το σημείο η εξουσία παραβιάζει το Άρθρο 4 παράγραφος 5 που αναφέρει πως ο πολίτης συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνάμεις του και ρωτώ εάν αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα έχει την ονομασία σεβασμός προς τον πολίτη.
Όταν μια ζωή ο συνταξιούχος πληρώνει ένα ασφαλιστικό ταμείο με όσα του ζητά και μετά του λέει πως πρέπει να του αφαιρέσει από την σύνταξη για να καλύψει το έλλειμμα, που δεν δημιούργησε ο συνταξιούχος αλλά η ίδια η εξουσία, πως θα το ονόμαζε κάποιος;
Σεβασμό απέναντι στον πολίτη ή κοροϊδία του πολίτη;
Όταν ζητά τις ευθύνες από αυτόν που πλήρωσε όσα του ζήτησαν και όχι από αυτούς που τον έκλεψαν, είναι σεβασμός στον Έλληνα πολίτη;
Όταν τον κοροϊδεύει πως εάν δεν υπάρχουν εισφορές από τους ασφαλισμένους, δεν θα μπορέσει να πάρει την σύνταξή του ο συνταξιούχος , δεν είναι απάτη;
Ο συνταξιούχος τα έχει πληρωμένα κύριοι από τότε που του τα ζητήσατε.
Για ποιά χρήματα μιλάτε να σας δώσουν ποιοί για να του δώσετε τελικά την σύνταξη;
Και δεν είναι μόνο το ασφαλιστικό μια απάτη κι ένδειξη ασέβειας απέναντι στον Έλληνα πολίτη. Υπάρχουν πολλές ενέργειες που το αποδεικνύουν.
Στην προηγούμενη ανάρτηση ανέφερα την καταπάτηση του Άρθρου 4 στις παραγράφους 1 και 2 που αναφέρουν για την ισότητα και τα δικαιώματα του Έλληνα πολίτη κι αν κρίνουμε από την πραγματικότητα που επικρατεί, θα διαπιστώσουμε την ανισότητα που υπάρχει, αλλά και τις μόνιμες υποχρεώσεις του κάθε πολίτη, χωρίς να απολαμβάνει δικαιώματα.
Στο Άρθρο 4 και παράγραφο 3 υπάρχει η δυνατότητα να ξεκαθαριστεί ποιός έχει το δικαίωμα να παραμένει με την ονομασία του Έλληνα , καθώς αναφέρει πως εάν διαπιστωθεί ότι κάποιος εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα που βλάπτουν το Ελληνικό κράτος, μπορεί να του αφαιρεθεί η Ελληνική ιθαγένεια. Όπως ποτέ δεν εφαρμόστηκε αυτή η παράγραφος σε όσους έχουν προδώσει την Ελλάδα και τούτο είναι απλό εξήγησης, επειδή από την Επανάσταση του 1821 η εξουσία ήταν στους ξένους με τους Βασιλείς που μας πρόσφεραν, οι όποιοι φυσικά υπερασπίζοντας τα ξένα εθνικά συμφέροντα, χρησιμοποιώντας την Ελλάδα. Έτσι θα διαπιστώσουμε πως υπάρχουν Άρθρα και παράγραφοι του Συντάγματος που έχουν γραφτεί για να δηλώνουν μόνο παρουσία κι όχι για εφαρμογή τους.
Στο Άρθρο 4 και παράγραφο 4 υπάρχει μια καθημερινή παραβίασή του πλέον. Αναφέρει πως μόνο Έλληνες είναι δεκτοί στις δημόσιες λειτουργίες.
Όλοι γνωρίζουμε πως δυνατότητα πρόσβασης σε δημόσια έγγραφα δεν έχουν μόνο οι υπάλληλοι κάποιου δημόσιου φορέα αλλά και οι καθαρίστριες. Όταν τα συνεργεία καθαρισμού έχουν αλλοδαπούς πλέον και η δυνατότητα πρόσβασης σε κάθε λογής έγγραφα είναι εύκολη για κάθε περίπτωση που θελήσει κάποιος να εκτελέσει χρέη κατασκόπου. Στους Δήμους υπάρχει σχεδόν μόνιμη απασχόληση αλλοδαπών ενώ στους δρόμους κυκλοφορούν Έλληνες επαίτες. Εκεί που μιλά για εξαιρέσεις η παράγραφος , εννοεί ( θα ήθελα να πιστεύω) τα προξενεία κι όχι για εξαιρέσεις σε Ελληνικό έδαφος.
Άρθρο 4 και παράγραφος 5 με ένα σημαντικό σημείο που καθημερινά παραβιάζει η εξουσία. Αναφέρει ότι οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Η παραβίαση εδώ υπάρχει όταν η εξουσία ζητά πέρα από τις δυνάμεις του Έλληνα πολίτη, να πληρώσει για αυτά που δεν έκλεψε. Σε αυτό το σημείο και με τον εξαναγκασμό της πληρωμής με τον φόβο της φυλάκισης η εξουσία βιάζει και παραβιάζει το οικογενειακό άσυλο, το οποίο προσπαθεί να υπερασπιστεί το Άρθρο 9 παράγραφος 1. Οι αυτοκτονίες αλλά και τόσες άλλες ενέργειες απελπισίας των πολιτών, μας προδίδουν την παραβίαση του Συντάγματος.
Το Άρθρο 9 και παράγραφος 2 μας μιλά για αποζημιώσεις σε περίπτωση παραβίασης και τιμωρία όσων την διατάραξαν αλλά είπαμε. Ο Έλληνας πολίτης γι αυτή την μορφή εξουσίας, έχει μόνο υποχρεώσεις και ποτέ δικαιώματα.
Το Άρθρο 14 και παράγραφος 1 και 2 σου δίνει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, αλλά κι εδώ υπάρχει παραβίαση κι όχι μόνο από την εξουσία πλέον, αλλά και του καθενός που έχει την όποια μορφή εξουσίας. Εφημερίδες που δεν προσφέρουν σωστή ενημερώσει γράφοντας όσα θέλουν κι όπως θέλουν, αναζητώντας θύματα που ψάχνουν να βρουν αυτό το οποίο εκείνοι ζητούν. Το ίδιο κάνουν και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, περιοδικά, κανάλια των τηλεοράσεων και ότι μπορεί να φανταστεί κάποιος. Η ειρωνεία είναι πως ο καθένας τους ισχυρίζεται ότι δεν είχε βήμα για να εκφράσει την άλλη άποψη, αλλά κι ο ίδιος δεν προσφέρει βήμα σε κάποια άλλη άποψη. Έτσι έχουμε κομματικές εφημερίδες, κανάλια και κομματικούς άλλους τρόπους διαφήμισης ιδεών, όπου όλοι μαζί παραβιάζουν και οι ίδιοι το Άρθρο 14 παράγραφος 1 και 2 ενώ κατηγορούν την εξουσία πως τους απαγορεύει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης.
Ένα τρανό παράδειγμα είναι η απόκρυψη των αναρτήσεων μας από διαδικτυακές ομάδες οι οποίες αναφέρουν έντονα το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης.
Στο Άρθρο 16 υπάρχει μια σπουδαία παραβίαση και πολύ σημαντική μάλιστα, καθώς αφορά την παιδεία και την επιστήμη.
Στην παράγραφο 1 μας γράφει για την ελευθερία (ως υποχρέωση του Κράτους) της τέχνης, επιστήμης, έρευνας και διδασκαλίας, χωρίς όμως κάποιος - από την εξουσία - να εξηγεί τους λόγους που δεν υπάρχει τέχνη, επιστήμη κι έρευνα στην Ελλάδα. Ίσως κάποιος πει πως υπάρχει τέχνη στην Ελλάδα και θα του απαντήσω πως ναι υπάρχει αλλά με φιλότιμες προσπάθειες των πολιτών κι όχι με την υποστήριξη του κράτους στην τέχνη χωρίς διακρίσεις.
Για την επιστήμη θα του απαντήσω πως ναι έχουμε επιστήμονες, που έχουν όμως αναγνωριστεί στο εξωτερικό και έχουν διαπρέψει εκεί κι όχι εδώ στην Ελλάδα, με το αποτέλεσμα να μην έχουμε επιστημονική ανάπτυξη εδώ, με αποτελέσματα που θα ευνοούν την ζωή του Έλληνα πολίτη.
Για την έρευνα θα πω πως υπάρχουν πολλές ερευνητικές ομάδες και πολλά κέντρα, αλλά μόνο για να εισπράττουν χρήματα επιβαρύνοντας τον Έλληνα πολίτη χωρίς να προσφέρουν κάτι με ορατά αποτελέσματα.
Απόδειξη αυτό που ζούμε.
Εάν αυτό που βιώνουμε είναι αποτέλεσμα ερευνητικών ενεργειών τότε ας ψάξουμε να βρούμε από αλλού ερευνητές. Τούτο συμβαίνει επειδή κάθε έρευνα και αποκάλυψη πρέπει να συμφωνεί με τις κατεστημένες απόψεις που έχουν καθιερωθεί κι αυτό κύριοι δεν είναι έρευνα. Οπότε κι εκεί, υπάρχει κάτι αλλά μόνο ως όνομα.
Η διδασκαλία τώρα την οποία άφησα για το τέλος.
Καθημερινά βιώνουμε όλοι μας την κατάσταση της ανάγκης φροντιστηρίων για τα παιδιά μας και όλοι βάζουμε το χέρι βαθιά μέσα στην τσέπη για να σπουδάσουν.
Πιστεύω πως με μια απλή ερώτησή μου, θα λυθούν πολλές απορίες.
Οι μαθητές του Πλάτωνα είχαν ανάγκη κάποιου φροντιστηρίου , για να καταλάβουν αυτά που τους είπε ο Πλάτωνας;
Η παρουσία και η ανάγκη ύπαρξης των φροντιστηρίων, αποδεικνύουν την ανικανότητα εκπαιδεύσεις που προσφέρει το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Αλλά όταν ένα κράτος παράγει εκπαιδευτικούς (κι όχι μόνο) με την σέσουλα, τι να τους κάνει μετά, όταν δεν έχει τρόπο να τους προσφέρει εργασία;
Εφεύρε λοιπόν τα φροντιστήρια με την σχετική οικονομική επιβάρυνση των Ελλήνων πολιτών και την πρόφαση καλύτερης εκπαίδευσης.
Για ποια λοιπόν εκπαίδευση μιλάμε;
Στο Άρθρο 16 και παράγραφο 2 μας λέει πως το Κράτος έχει ως αποστολή την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.
Εάν τώρα κρίνουμε με αυτό που υπάρχει, ποιός κοροϊδεύει ποιόν;
Εάν αυτό που βιώνουμε είναι αποτέλεσμα της ηθικής, πνευματικής, επαγγελματικής και φυσικής αγωγή των Ελλήνων, τότε πρέπει λογικά να ήμαστε όλοι ευχαριστημένοι.
Όχι μόνο οι πολίτες με το Κράτος , αλλά και το Κράτος με τους πολίτες, καθώς έτσι τους εκπαίδευσε και απολαμβάνει τα καλά του αποτελέσματα σήμερα.
Όσο για το Ελεύθεροι και υπεύθυνοι πολίτες, τούτο κι αν έχει φοβερή επιτυχία.
Οι διαμαρτυρίες των πολιτών προέρχονται από την υπερβολική αίσθηση ελευθερίας και η υπευθυνότητα η οποία είναι διάσπαρτη και ευδιάκριτη, έχει ως σύμβολο την μούντζα του ενός προς τον άλλον.
Στο Άρθρο 16 θα προσπεράσω την παράγραφο 3 αναφέροντας μόνο τους αιώνιους φοιτητές και την επιμονή των πολιτών να γίνουν τα παιδιά τους επιστήμονες ως μόνη διέξοδο , καθώς εδώ και πολλά χρόνια ο μηχανισμός της υπάρχουσας μορφής εξουσίας, προσφέρει μια εξασφαλισμένη οικονομική σταθερότητα μόνο στο Δημόσιο.
Θα μου πείτε πως τώρα προσπαθεί να το αλλάξει και θα απαντήσω:
Όταν έχεις τσακίσει τον ιδιωτικό τομέα και αναγνωρίζεις πως έχει δώσει πολλά στον δημόσιο, δεν χτυπάς και τα δυο. Βοηθάς τον ιδιωτικό τομέα να αναπτυχθεί, ώστε να έχει την δυνατότητα να κρατηθεί η αγορά σε κάποια επίπεδα και μετά κατεβάζεις τους μισθούς του δημοσίου, ειδικά όταν γνωρίζεις πολύ καλά, πως η αγορά είχε κάποια σταθερότητα με τους μισθούς του δημοσίου και όχι με την κατάσταση του ιδιωτικού τομέα.
Όταν χτυπάς ταυτόχρονα και τα δυο, οδηγείς τους πολίτες στην εξαθλίωση.
Και το ερώτημα εδώ που μπαίνει, είναι πως;
Καλά το δημόσιο σε επιβάρυνε οικονομικά και κατέβασες τους μισθούς, ο ιδιωτικός τομέας όμως γιατί ακολούθησε την πτήση αυτή της μισθοδοσίας;
Σε τί επιβαρύνει το κράτος η αμοιβή του ιδιωτικού υπαλλήλου;
Στο Άρθρο 16 και παράγραφος 4 αναφέρει την δωρεάν παιδεία και την βοήθεια του Κράτους σε όσους έχουν ανάγκη… Δεν θα ήθελα να το σχολιάσω καθώς το Κράτος είναι ανύπαρκτο σε όσους δεν έχουν πλέον να φάνε , θα είναι υπαρκτό σε όσους δεν έχουν να σπουδάσουν;
Ας δούμε πρώτα να φροντίζει τους τόσους άστεγους Έλληνες που κάθε ημέρα αυξάνονται και μετά ίσως πιστέψουμε πως εφαρμόζει αυτή την παράγραφο.
Εδώ θα σταματήσει αυτή η ανάρτηση, ευχόμενοι καλό σας Σαββατοκύριακο και θα επανέλθουμε με την επόμενη ανάρτηση ως τρίτο μέρος, ξεκινώντας αυτή την φορά από το Άρθρο 17 του Ελληνικού Συντάγματος.

ΕΝ.Κ.Ε Ανακοίνωση 20 Οκτωβρίου 2014.Μέρος τρίτο.

Άρθρο 17 λοιπόν και παραγράφους 1, 2 και 3 που περιγράφουν την εγγύηση που προσφέρει το κράτος για την ιδιοκτησία. Εδώ ταιριάζει τώρα να παρουσιάσεις το χαράτσι που έχει επιβάλει η υπάρχουσα εξουσία κι όπως έχω ξαναγράψει είναι μια μεγάλη απάτη , που επιβαρύνει τον πολίτη χωρίς ποτέ το δικαίωμα να υπάρχει κάποτε αποζημίωσης.
Έχω γράψει ξανά πως ακόμα κι αν το δεχθούμε ότι βάλαμε επιστάτη και εισπράκτορα από τα κόπια μας ενώ πληρώσαμε κάθε φόρο στο Κράτος για να το δημιουργήσουμε , καθώς και να το αποκτήσουμε …. δεν υπάρχει προηγούμενο γι εκείνο που επιβλήθηκε «το πλήρωνε μόνο εσύ τα έξοδά του και εμένα δίνε μου από τα κέρδη του» … δεν έχει ταίρι.
Για ποιά εγγύηση μιλά και ποιά εγγύηση προσφέρει το Κράτος της υπάρχουσας εξουσίας;
Άρθρο 21 παράγραφος 1 όπου αναφέρει, πως το Κράτος προστατεύει την οικογένεια. Εδώ θα ήθελα κάποια βοήθεια καθώς όπου κι αν κοιτάξω, θα δω την οικογένεια να διαλύεται με ευθύνη της κακής διαχείρισης από την υπάρχουσα τάξη της εξουσίας.
Η ανικανότητά της να προσφέρει την κατάλληλη παιδεία.
Η ανικανότητά της να προσφέρει σταθερή οικονομία, ώστε να εξασφαλιστεί η εργασία, η οποία προσφέρει την δυνατότητα να αντεπεξέλθει μια οικογένεια, στα καθημερινά πλέον έξοδα, για μεγάλο αριθμό των Ελλήνων πολιτών, είναι ένα βασανιστικό γεγονός. Αυτό το καταγράφει ο αριθμός ανέργων που όσο πάει και αυξάνει , ενώ τα στοιχεία δείχνουν ένα μόνο μέρος από το πραγματικό μέγεθος για πολλούς λόγους, τους οποίους έχει πάλι ευθύνη η εξουσία και η ανικανότητά της. Η ανικανότητά της να προσφέρει περίθαλψη σε όσους πάσχουν από το σημερινό φαινόμενο της δυστυχίας, αναγκάζοντας τους πολίτες να είναι περιφερόμενοι σε γνωστούς και φίλους για βοήθεια, χωρίς να λαμβάνουν τελικά βοήθεια, επειδή και οι γνωστοί και φίλοι έχουν το ίδιο πρόβλημα με αυτούς, είναι άλλη μια απόδειξη ανικανότητας από την υπάρχουσα εξουσία.
Η ανικανότητά της να προσφέρει κάθε βοήθεια, ισοδυναμεί με παραβίαση και αυτού του Άρθρου στην παράγραφο 1. Εάν πάμε στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου, που αναφέρει για προστασία του Κράτους ως υποχρέωση του απέναντι σε ανάπηρους, πολύτεκνες οικογένειες, Χήρες, ορφανά και άλλους πολίτες που έχουν κάθε μορφή ανάγκης από το Κράτος, θα διαπιστώσουμε πως η εξουσία επαφίεται σε κάποιες ομάδες συλλόγων όπου μεριμνούν πολλές από αυτές ανεξέλεγκτα και απροσδιόριστα σχετικά με φυλετικές καταβολές συνανθρώπων μας ως επιλογές τους. Όχι ότι η ΕΝ.Κ.Ε έχει κάποιο πρόβλημα γι αυτό, αλλά το Άρθρο 21 και παράγραφος 2 αναφέρει για βοήθεια από το Κράτος προς τους Έλληνες. Μα ακόμα κι αν αυτή η αναφορά είναι ένα δικό μου λάθος, τότε δεν είναι λάθος η υποτίμηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας από αυτές τις ομάδες όταν προσφέρουν στο Μοναστηράκι και μπροστά στα μάτια όλων των παρευρισκόμενων στην πλατεία, τροφή σε πεινασμένους, οι οποίοι περιμένουν στην ουρά, έχοντας ξεχάσει πλέον αυτό που έχει την ονομασία αξιοπρέπεια. Έχει συμβεί μπροστά στα μάτια μου.
Στις επόμενες παραγράφους δεν ξέρεις από πού να πιάσεις και που να σταματήσεις. Παράγραφος 3 λοιπόν καθώς το θέμα υγεία είναι μια σπουδαία υπόθεση για κάθε πολίτη και δεν θα πω πολλά παρά μόνο πως μια ανεπίσημη επίσκεψη κάποιου σε ένα νοσοκομείο το βράδυ αλλά και την ημέρα, είναι αρκετή για να διαπιστώσει, πως στην θέση αποκλειστικών υπάρχουν πολλές ανεκπαίδευτες αλλοδαπές ( καθώς η διοίκηση του νοσοκομείου δίνει το δικαίωμα να επιβλέπουν τον ασθενή κοπέλες που προσλήφθηκαν για οικιακοί βοηθοί) και πολλές φορές χωρίς να γνωρίζουν την Ελληνική γλώσσα , ώστε να ειδοποιήσουν έγκαιρα ή να εξηγήσουν οτιδήποτε είναι απαραίτητο, σε περίπτωση που συμβεί κάτι στον ασθενή. Άλλη μια παραβίαση του Συντάγματος.
Δεν είναι η μόνη που μπορώ να αναφέρω, αλλά είναι αντιπροσωπευτική κι αυτή για την αδιαφορία από τη υπάρχουσα εξουσία.
Παράγραφος 4 και εδώ η παραβίαση του συντάγματος φτάνει σε σημείο απερίγραπτης κοροϊδίας για να μην πω εγκλήματος. Υπάρχει η αναφορά πως σε λίγο πως ξεκινούν οι Πλειστηριασμοί και το Σύνταγμα αναφέρει πως η απόκτηση κατοικίας από αυτούς πoυ την στερούνται ή πoυ στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενη ειδικής φροντίδας τoυ Kράτoυς.
Τί άλλο να προσθέσεις εδώ;
Μια εξουσία που σε προωθεί στον δανεισμό, σε προωθεί στον τζόγο, σε προωθεί σε τακτικές που σου δίνουν την εντύπωση δυνατότητας πλουτισμού με το χρηματιστήριο ώστε να επενδύεις τον από ετών αποκτημένο κόπο σου και κάποια στιγμή συμβαίνει να χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου με ευθύνη της ίδιας της εξουσίας, η οποία σου ζητά να παραδώσεις ότι επένδυσες σε αυτούς που δημιούργησαν αυτή την κατάσταση.
Που υπάρχει λοιπόν η προστασία του Κράτους απέναντι σ’ αυτόν τον εξαπατημένο πολίτη;
Τί ρόλο παίζει η ύπαρξη αυτής της εξουσίας όταν δεν έχει την δυνατότητα εφαρμογής του Συντάγματος ώστε να προστατέψει τον Έλληνα πολίτη;
Από πού θα βρει το δίκιο του ο Έλληνας πολίτης όταν η υπάρχουσα εξουσία δεν έχει την δυνατότητα ή την επιδίωξη να τον προστατέψει;
Άρθρο 22 και παράγραφος 1: H εργασία απoτελεί δικαίωμα και πρoστατεύεται από τo Kράτoς, πoυ μεριμνά για τη δημιoυργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πoλιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση τoυ εργαζόμενoυ αγρoτικoύ και αστικoύ πληθυσμoύ. Όλoι oι εργαζόμενoι, ανεξάρτητα από φύλo ή άλλη διάκριση, έχoυν δικαίωμα ίσης αμoιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.
Δεν έχω να πω και πολλά για κάτι, που είναι ανύπαρκτο εδώ και παρά πολλά χρόνια, για να μην πω από ανέκαθεν.
Δεν μπορώ να πω πως είναι παραβίαση, επειδή δεν υπήρχε ποτέ αυτή η προστασία του Κράτους και μπορεί να θεωρηθεί μόνο ως στόχος που ποτέ δεν ήταν εφικτός. Όσες απεργίες κι αν συνέβησαν, όσες επαναστάσεις, όσες διαμαρτυρίες, το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει καμία εξασφαλισμένη προστασία σχετικά με το θέμα εργασίας του πολίτη.
Με ένα καλά μελετημένο - από πολλά έτη πριν - υπόγειο σχέδιο, έχουν εξαφανιστεί τα Ελληνικά εργατικά χέρια, με αποτέλεσμα η ανάγκη ύπαρξης των μεταναστών να είναι απαραίτητη. Το κατέβασμα των βάσεων για είσοδο στα πανεπιστήμια, έδωσε την δυνατότητα και σε παιδιά που δεν είχαν την ικανότητα ανωτέρων σπουδών να είναι σήμερα άνεργοι επιστήμονες. Εκμεταλλεύτηκε η εξουσία το πάθος των γονέων να καμαρώσουν τα παιδιά τους ως επιστήμονες, άσχετα εάν ήταν κατάλληλα ή όχι να έχουν αυτή την ιδιότητα. Σήμερα απολαμβάνουμε με τον πιο άσχημο τρόπο αυτή την ικανοποίηση που μας πρόσφερε το Κράτος, αντιπροσωπευόμενο από αυτή την μορφή εξουσίας. Στέλνουμε τα παιδιά μας στο εξωτερικό για να επιλέξουν εκεί οι ξένοι τα καλύτερα μυαλά και να μας επιστρέψουν ότι θεωρούν πως δεν έχει την αξία της ονομασίας που φέρουν. Τα υπόλοιπα συσσωρεύονται στις καφετέριες, ψάχνοντας το όνειρό τους κι απογοητευμένα από την κοινωνία που βρέθηκαν. Κανένας ποτέ δεν θα τα αποζημιώσει για την ψυχική αυτή φθορά τους και κανένας δεν θα συμπαρασταθεί στους γονείς που αισθάνθηκαν πόσο εξαπατημένοι είναι από αυτή την μορφή εξουσίας. Για άλλη μια φορά θα αισθανθούν υπεύθυνοι οι ίδιοι και θα κάνουν τα πάντα για να συμπαρασταθούν στα παιδιά τους, ενώ την ευθύνη την έχει άλλος και συγκεκριμένα η εξουσία που παραβιάζει κι εδώ το Σύνταγμα και δεν δίνει λύση στο τεράστιο αυτό πρόβλημα των πολιτών.
Στο Άρθρο 22 και παράγραφο 5 παρουσιάζει ολοφάνερα πως την ευθύνη για την κατάντια της κοινωνικής ασφάλισης έχει η εξουσία. Είναι αυτό που έγραψα για τους συνταξιούχους στην χθεσινή ανακοίνωση και το άσχημο παιχνίδι που παίζει η εξουσία μαζί τους.
Είναι αυτό που θα γράψω για την εξαπάτηση κάθε ασφαλισμένου που του ζητά μόνο να πληρώνει χωρίς να ρωτά και καμία εγγύηση πως θα λάβει κάποτε αυτά τα χρήματα, καθώς δεν υπάρχει σταθερότητα στην ηλικία που θα έχει την δυνατότητα της σύνταξης, αλλά και στο ποσό που τελικά θα λάβει ως μηνιαία σύνταξη.
Είναι αυτή η απάτη που συμβαίνει να αυξάνει το ένσημο, επιβαρύνοντας τον πολίτη, αλλά να μειώνει μετά το χρηματικό ποσό που κάνει να λαμβάνει ο ασφαλιζόμενος. Είναι η απάτη που ζητά κάποιο αριθμό ενσήμων για συνταξιοδότηση, χωρίς να αναφέρει πως με την αύξηση του ενσήμου, δυσχεράνει τον πολίτη στην διαδικασία συλλογής των ενσήμων, ακόμα και για την ετήσια ιατροφαρμακευτική δυνατότητα περίθαλψης, σφραγίζοντας το βιβλιάριο ασθενείας.
Άρθρο 25 παράγραφος 1 όπου αναφέρει για άλλη μια φορά πως το Κράτος εγγυάται τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου, ενώ στην παράγραφο 2 προσθέτει πως η αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων τoυ ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.
Πιστεύω πως όποιο σχόλιο ή σχόλια και να κάνω εδώ είναι περιττά καθώς καμία κοινωνική πρόοδο κι ελευθερία δεν είναι ορατή μέσα σε αυτή την χαμένη αίσθηση ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο που βιώνουμε καθημερινά, αλλά και την στέρηση ελευθερίας που βιώνουμε, καθώς οι επιλογές που μας προσφέρει η εξουσία είναι μόνο βίαιων συμπεριφορών μας , ως μόνη διέξοδο έκφρασης της αγανάκτησής μας για ότι συμβαίνει. Η εξουσία είναι υποχρεωμένη βάση Συντάγματος να παρέχει σε κάθε πολίτη (κι όχι επιλεκτικά) την αίσθηση προστασίας αλλά και την δυνατότητα έκφρασης με τέτοιο τρόπο που δεν θα δημιουργεί αναταραχές και αστάθεια στην τάξη.
Η ανικανότητά της να επικρατεί αυτή η δυνατότητα, προδίδει παραβίαση του Συντάγματος.
Η παράγραφος 4 μας αναφέρει πως τo Kράτoς δικαιoύται να αξιώνει από όλoυς τoυς πoλίτες την εκπλήρωση τoυ χρέoυς της κoινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης. Εδώ υπάρχει παραβίαση του Συντάγματος καθώς κάθε έκφραση του Έλληνα πολίτη προς την κατεύθυνση της εθνικής αλληλεγγύης, κινδυνεύει να θεωρηθεί ρατσιστική ενέργεια, για την οποία η υπάρχουσα εξουσία φρόντισε με νομοσχέδιο να υπάρχει δίωξη.
Στο Άρθρο 27 και παραγράφους 1 και 2 το Σύνταγμα θεωρεί υπεύθυνους του βουλευτές για κάθε μεταβολή που συμβαίνει. Οι βουλευτές έχουν την δυνατότητα με την συμμετοχής τους στην βουλή, να αντιστέκονται σε κάθε παραβίαση του Συντάγματος από αυτούς που ασκούν την εξουσία και να ενημερώνουν σωστά τους πολίτες, καθώς και να προβλέπουν αυτά που θα συμβούν με λογικούς συλλογισμούς, ζώντας άμεσα την κατάσταση στην βουλή.
Εδώ είναι που αναφέρω όλους τους βουλευτές της βουλής συνυπεύθυνους για την παραβίαση του Συντάγματος. Ο λόγος που το κάνω είναι επειδή οι μεν της εξουσίας έχουν συμβάλει άμεσα στην παραβίαση του και οι δε της αντιπολίτευσης έχουν συμβάλει έμμεσα σ’ αυτό.
Η αντιπολίτευση έχει χρέος να δίνει αγώνα για την προστασία των άρθρων του συντάγματος και όταν βλέπει πως δεν είναι εφικτό αυτό, σε σημείο προδοσίας από την εξουσία παρά την παρουσία της, οφείλει να ενεργήσει κατάλληλα ώστε να επανέλθει η τάξη του Κράτους και να τηρηθεί το Σύνταγμα. Επιλογές της αντιπολίτευσης είναι να ζητήσει εκλογές άμεσα ή συμμόρφωση της εξουσίας, αναφέροντας στην βουλή τις παραβιάσεις του Συντάγματος όπου έχει υποπέσει η εξουσία.
Δεύτερη επιλογή είναι να παραιτηθεί όλη η αντιπολίτευση ή όσοι τελικά ακολουθήσουν αποδεικνύοντας έμπρακτα πλέον ποιός είναι ποιός.
Η τρίτη επιλογή είναι να ασκήσει το δικαίωμα του Άρθρου 120 καλώντας τους πολίτες στο πλάι της, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα οργανωμένης και σωστής κατεύθυνσης των πολιτών προς αυτή την ενέργεια και όχι δημιουργία όχλου, που θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα και ανεξέλεγκτες καταστροφικές συνέπειες.
Όταν λοιπόν η αντιπολίτευση δεν ενεργεί δραστικά ώστε να δοθεί μια άμεση λύση απέναντι στην παραβίαση του Συντάγματος και συμμετέχει στην παραβίαση, με μόνο απλά να φωνάζει μέσα στην βουλή, χωρίς κανένα τελικά αποτέλεσμα, είναι θεωρητικά αλλά και πρακτικά συνένοχη σύσσωμη και η αντιπολίτευση. Ακόμα και η απουσία δυνατότητας σε παραίτησης της αντιπολίτευσης , δεν την εμποδίζει να καλέσει την Κυβέρνηση μέσα στην βουλή, σε απολογία για όλες αυτές τις παραβιάσεις του Συντάγματος.
Ούτε αυτό έχει συμβεί, ενισχύοντας την άποψη της συμμετοχής όλων των βουλευτών στην παραβίαση του Συντάγματος από την στιγμή που κανένας δεν είναι διατεθειμένος να το υπερασπιστεί.
Στο Άρθρο 29 παράγραφος 1. Εδώ το άρθρο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον καθώς πολλοί δεν γνωρίζουν πως το σύνταγμα σου δίνει το δικαίωμα να ιδρύσεις ένα πολιτικό φορέα, αλλά η εξουσία εμποδίζει με κάθε τρόπο την πραγματοποίηση ίδρυσης νέου αυτού φορέα. Οι λόγοι είναι καθαρά οικονομικοί. Ενώ στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου αναφέρει το Σύνταγμα ότι << Τα κόμματα έχουν δικαίωμα στην οικονομική τους ενίσχυση από το Κράτος για τις εκλογικές και λειτουργικές τους δαπάνες, όπως νόμος ορίζει.>> δεν προσφέρει καμία οικονομική βοήθεια για εκλογικές και λειτουργικές δαπάνες πριν τις εκλογές, παρά μόνο μετά και αφού έχει ξεπεράσει το 3%. Αυτό φυσικά δεν ισχύει για τα ήδη μεγάλα κόμματα.
Τούτο προωθεί την όποια πολιτική προσπάθεια σε αναζήτηση χρηματοδοτών με αποτέλεσμα αυτοί μετά να επηρεάζουν όλη την εξέλιξη της προσπάθειας. Έτσι έχουμε και εδώ παραβίαση του Συντάγματος καθώς υπάρχει στην επιπρόσθετη παράγραφο 2 υπάρχει ένα σημείο που αξίζει προσοχής και μας λέει πως << Ο έλεγχος των εκλογικών δαπανών των κομμάτων και των υποψήφιων βουλευτών διενεργείται από ειδικό όργανο που συγκροτείται και με τη συμμετοχή ανώτατων δικαστικών λειτουργών, όπως νόμος ορίζει>> που σημαίνει πως ακόμα κι αν τα καταφέρεις αυτοδύναμα θα υπάρχει η δυνατότητα έλεγχου που μπορεί να σε παρουσιάσει παράνομο. Φυσικά και αυτό δεν ισχύει για τα μεγάλα κόμματα , καθώς το αναφέρουν τα ΜΜΕ ότι χρωστούν μεγάλα χρηματικά ποσά και δεν υπάρχει διαφάνεια.
Άλλη μια ανακοίνωση Της ΕΝ.Κ.Ε που σταματά σε αυτό το σημείο για να δοθεί με ανάρτηση το επόμενο τέταρτο μέρος 21 Οκτωβρίου που ξεκινά από το άρθρο 30 του Ελληνικού Συντάγματος
Ενημερωτικά γράφουμε πως μετά και την παρουσίαση του τελευταίου μέρους, θα ακολουθήσει μια καταγγελία της ΕΝ.Κ.Ε για την καταπάτηση του Ελληνικού Συντάγματος.
Από την Ιδρυτική Επιτροπή της ΕΝ.Κ.Ε
Συνεχίζεται...